[ D.G.M. ch_163 ] The Destruction Of The Black Order Story
เธซเธเนเธฒ 1 เธเธฒเธ 1
[ D.G.M. ch_163 ] The Destruction Of The Black Order Story
เปิดฉากมาด้วยภาพในอดีตที่โจนี่ทำขวดยาโคมุวิตันดีตก
และแล้ว.... "ราวี่" ก็เก็บขวดยานั้นแล้วยื่นให้โจนี่
พอราวี่ถามบรรดาเหล่าแผนกวิทยาศาสตร์ว่า... "กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ?"
ทุกคนก็ลุลี้ลุกลนตอบปฏิเสธอย่างมีเลศนัยประดั่งว่าไม่มีอะไรในกอไผ่ (เกี่ยวอะไรกับกอไผ่)....
ด้วยสายตาอันเฉียบคมและสติปัญญาฉลาดเฉลียวของราวี่มีหรือจะไม่รู้
สุดท้ายพวกแผนกวิทยาศาสตร์ก็ต้องบอกจนได้ว่า.....
พวกเค้ากำลังเอาสิ่งประดิษฐ์อันแปลกประหลาด และไร้ประโยชน์ของหัวหน้าแผนกโคมุอิมาซ่อนโดยไม่ให้ใครรู้
และสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดก็คือ ห้องเก็บอุปกรณ์ของแผนกวิทยาศาสตร์
แต่ทว่า.... ห้องนี้ก็มีตำนานลึกลับที่เล่ากันมาช้านานด้วยว่ามีผีสิงอยู่.....
ทัมพ์ และ โจนี่ได้อาสาเล่าเหตุการณ์สยองพองขนนี้ให้ราวี่ฟังโดยเร็ว ไม่แค่สร้างบรรยากาศให้น่ากลัว ซ้ำยังทำหน้าให้เข้ากับเหตุการณ์อีก
เรื่องราวของห้องนี้ก็มีอยู่ว่า.......
ห้องนี้เคยถูกใช้ในการทดลองมาก่อน แต่ทว่า....ก็มีผู้ที่ต้องสังเวยชีวิตไป
หลังจากนั้น ไม่ว่าจะทดลองหรือทำอะไรก็ตามแต่ภายใต้ห้องนี้ ก็ไม่มีสิ่งไหนที่ประสบความสำเร็จอีกเลย
ข่าวลือนี้แพร่กระจายโดยเร็วดั่งไข้หวัดนก.... ทุกคนจึงไม่กล้าที่จะเข้าใกล้นั่นเอง
ด้วยเหตุนี้ ห้องนี้จึงเป็นห้องที่เหมาะสมที่สุดในการเก็บสิ่งประดิษฐ์อันแปลกประหลาดของโคมุอิ
กลับมาปัจจุบัน.... ในขณะที่ไผ่ เอ๊ย วิญญาณนิรนามสิงอยู่ในตัวของรองหัวหน้าริเวอร์อย่างเมามันและใช้มีดจ่อคอ
เหมือนเธอจะคิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า... เธอจึงถามโคมุอิว่า "จะทำอย่างไรต่อไปดี"
และด้วยความที่โคมุอิเป็นห๊วง เป็นห่วง ลูกน้องอย่างแรงกล้า.... โคมุอิก็ได้ตอบวิญญาณนิรนามไปว่า
ตนเองไม่มีอำนาจในการตัดสินใจที่จะทำตามข้อเสนอของเธอได้ ถ้าอยากจะขู่ก็ให้ไปขู่คนที่มียศสูงกว่าตน
เห็นโคมุอิตอบเช่นนั้น ทำให้กระผมคิดว่า ไม่ว่าเกิดชาติไหน ก็อย่าขอเกิดเป็นลูกน้องของหมอนี่เลย... - -
และแล้ว.... ไผ่ก็ยอมเอ่ยปาก เอ๊ย วิญญาณนิรนามก็ยอมเอ่ยปากเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟัง
เธอบอกว่า เธอจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อของตัวเอง เมื่อนานมาแล้ว เธอได้ถูกแผนกวิทยาศาสตร์จับตัวมาอย่างกระทันหัน
และได้ใส่สิ่งที่น่ารังเกียจเข้าไปในตัวเธอเพื่อการทดลอง ซึ่งนั่นเป็นการทดลองเพื่อสร้างผู้เชื่อมต่อรายใหม่
จนแล้วจนเล่า สุดท้ายเธอก็ได้เสียชีวิตลง.... เธอบอกว่า รินารี่นั้น ก็คล้ายๆ กับตัวเธอ
แต่สิ่งที่แตกต่างระหว่างเธอกับรินารี่ก็คือ ในที่นี้ไม่มีใครสามารถสละชีวิตของตนเองเพื่อเธอได้
หรือพูดอีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่มีใครเสียสละชีวิตเพื่อเธอได้นั่นเอง
ผิดกับรินารี่ที่มีโคมุอิ....
เมื่อโคมุอิได้ฟังเรื่องราวของวิญญาณนิรนามนั้นแล้ว.... เค้าจึงพูดว่า
จะไม่มีใครต้องมาสังเวยชีวิตในการทดลองอีก ทุกคนจะอยู่ที่นี่ จะอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ด้วยกัน
คำพูดนั้นคำให้รินารี่น้ำตาคลอเบ้าเลยทีเดียว ( เอ้าหนุ่มๆ คนไหนช่วยไปซับน้ำตาให้หน่อยเร้ว... )
พอได้ยินเช่นนั้น วิญญาณนิรนามก็พุ่งออกมาจากตัวของริเวอร์ (จินตนาการภาพของเดอะ ริงค์ตอนออกมาจากโทรทัศน์อย่างรวดเร็ว)
เธอพุ่งออกไปหารินารี่ แล้วบอกว่า ตนเองอิจฉารินารี่ที่มีความสุข
กลับมาทางด้านของอเลน คันดะ ราวี่และโจนี่ 4 ผู้โชคดีกลุ่มสุดท้ายที่ยังไม่โดนไวรัสซอมบี้เล่นงาน
แต่สภาพร่างกายของแต่ละคนก็ย่ำแย่ไม่แพ้กัน ทำไงได้ล่ะ ก็เล่นโดนคนระดับเสนาธิการเล่นงานนี่นา
( ยังไงซะ แอดมินโด่งก็ยังเชียร์ให้ผ้าของเสนาธิการโซคาโร่หลุดอยู่ห่างๆ แต่ทรายก็ไม่แพ้กัน พยายามเป่าปากเพื่อจะให้ผ้าของเสนาธิการทีเอดอลเปิด )
และสุดท้าย คันดะยูสุดหล่อ สุดน่ารักของกระผมก็โดนเสนาธิการทีเอดอลจับจนได้
ราวี่ ก็โดนบุ๊คบันนี่จับได้เฉกเช่นเดียวกัน แต่ที่โชคร้ายที่สุดดูเหมือนจะเป็นอเลนที่โดนเสนาธิการโซคาโร่จับได้
และแล้วทั้งสามก็โดนกัดเข้าเต็มเปา โจนี่หันไปขอความช่วยเหลือจากโคมุริน แต่มันกลับแกล้งตายซะงั้น - -
และแล้วเหตุการณ์ที่น่าสยดสยองก็เกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
เมื่อไผ่อยากจะสวยเหมือนรินารี่ เอ๊ย วิญญาณนิรนาม เธอเลยกระโจนเข้าไปสิงรินารี่อย่างจัง....
ตอนนี้เธอได้เข้าไปสิงในตัวของรินารี่เรียบร้อยแล้ว เธอจะทำอะไรต่อไปนะ.... ติดตามอ่านได้ตอนต่อไปคร๊าบ
Similar topics
» [ D.G.M. ch_161 ] The Destruction Of The Black Order Again
» [D.G.M. ch_162]Case of the Black Order's Destruction Return
» [D.G.M. ch_160]Case of the Black Order's Destruction-Redux
» [ D.G.M. ch_164 ] The Black Order is Truly Destroyed
» [D.G.M. ch_162]Case of the Black Order's Destruction Return
» [D.G.M. ch_160]Case of the Black Order's Destruction-Redux
» [ D.G.M. ch_164 ] The Black Order is Truly Destroyed
เธซเธเนเธฒ 1 เธเธฒเธ 1
Permissions in this forum:
เธเธธเธเนเธกเนเธชเธฒเธกเธฒเธฃเธเธเธดเธกเธเนเธเธญเธ
|
|